ဆံုေတြ႔ခဲ႔ဖူးသည္

မီးေသာ္ၾကီး မေန႔က စာလံုး၀ မေရးျဖစ္ဘူး။ ဘာေရးရမလဲ ေတြးရင္းနဲ႔ ဘာမွကို မေရးျဖစ္ဘူး။ ေန႔မွာ မေရးျဖစ္ေတာ့ ညမွာ ေရးမယ္ ေတြးထားတာလဲ မေရးျဖစ္ပါဘူး။ မိဘႏွစ္ပါး ခရီးသြားမယ္ ဆိုတာနဲ႔ပဲ ဘာမွ မေရးျဖစ္လိုက္ဘူး။ အားလံုး ျပင္ဆင္ေပးေနရတာနဲ႔တင္ ည ၁၁ နာရီ ေရာက္သြားတယ္။ မနက္က် သူတို႔က ေစာေစာသြားမယ္ ဆိုတာနဲ႔ မႏိုးမွာစိုးလို႔ ခ်က္ျခင္း အိပ္ရာဝင္လိုက္တာ။ မီတင္ေလးေတာင္ မတက္လိုက္ရဘူး။ အဲေၾကာင့္ေနမွာ မနက္က် အိပ္ရာႏိုးေတာ့ မွန္ၾကည့္လိုက္တာ အရြယ္နဲနဲ က်သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုး အစမွ အဆံုး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေန႔က စာမေရးျဖစ္လုိုက္ဘူးေပါ့ေအ။ မေန႔က မီးေသာ္ၾကီးရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ အေဖရဲ႕ ေမြးေန႔ျဖစ္သလို အေမရိ္ကန္မွာလဲ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းပြဲ လုပ္တယ္ဆိုလား။ ( စာေရးတာ နည္းေနသလားလုိ႔ ေဖါလိုက္တာ )။

မီးေသာ္ၾကီး အိပ္ရာႏိုးလို႔ စာေရးမလို႔ စဥ္းစားမိလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ညက္ႏွာတစ္ရင္း ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္မိလိုက္တယ္။ ေအာ္ … ငါေန႔လည္ၾကီးမွာ ၾကယ္ကို ရွာေနမိတာပါလား ဆိုၿပီး သတိရသြားတယ္။ ဟုတ္တယ္ မီးေသာ္ၾကီး ေကာင္းကင္ကို အမွတ္မထင္ ေမာ့ၾကည့္မိတာပါ။ ဟိုအရင္တစ္ခ်ိန္က မီးေသာ္ၾကီးကလဲ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္မိခ်ိန္ ေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္ေလးကလဲ မီးေသာ္ၾကီးကို ၾကည့္ေနခ်ိန္နဲ႔ တိုက္ဆိုင္ခဲ့ဘူးတယ္။ မီးေသာ္ၾကီး အမွတ္မထင္ ၿပံဳးျပလိုက္မိတယ္ ထင္တယ္။ ၾကယ္ေလးကလဲ ျပန္ၿပံဳးေနပါလား ...။ အဲခ်ိန္မွာ မီးေသာ္ၾကီး အဲဒီၾကယ္ေလးကို လိုခ်င္တယ္။ ၾကယ္ဆိုတာ ေကာင္းကင္ေပၚမွာပါ။ မီးေသာ္ၾကီးက ေျမျပင္ကေန ေမာ့ၾကည့္လိုက္တာ။ လိုခ်င္တယ္ ဆိုေပမယ့္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိေနတယ္ေလ။ အဲေတာ့ မီးေသာ္ၾကီး သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ အဲၾကယ္ေလးဟာ ငါ့ရဲ႕ ၾကယ္ေလးပဲေပါ့။ အဲလိုနဲ႔ မီးေသာ္ၾကီးေလ ညညေတြမွာ မီးေသာ္ၾကီးရဲ႔ ၾကယ္ေလးကို ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ရင္း စကားေတြမ်ားစြာ ေျပာခဲ့တာေပါ့။ မီးေသာ္ၾကီး စိတ္ထဲမွာလဲ ေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္ေလးနဲ႔ မီးေသာ္ၾကီးက ရင္းႏီွးလာတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေ၀းကြာတယ္ ဆိုတဲ့ မီးေသာ္ၾကီးနဲ႔ ၾကယ္ေလးတို႔ရဲ႕ အေနအထားကိုလဲ ေမ့ေနတယ္။ မီးေသာ္ၾကီး ေမာ့ေနမိတာကိုေတာင္ ေမ့ေနတယ္။ ၾကယ္ကေလးက တလက္လက္ ေတာက္ပေနလိုက္တာ ...။ သူရဲ႕ ေတာက္ပမႈက ပူေလာင္မႈကို မေပးဘူး။ မီးေသာ္ၾကီးက ၾကယ္ေတြ မ်ားစြာထဲက ၾကယ္ေလး ၁ လံုးကို အမွတ္မထင္ ၾကည့္မိသြားတာပါ။ သူ႔ရဲ႕ တလက္လက္ ေတာက္ပမႈေလးက မီးေသာ္ၾကီးကို သိမ္းသြင္းထားတယ္ေလ။ လျပည့္ညေတြမွာေတာင္ သူ႔ရဲ႕ ေတာက္ပမႈေၾကာင့္ အျခားေသာ ၾကယ္ေလးေတြလို ေမွးမွိန္ မေနပါဘူး။ မီးေသာ္ၾကီးက အဲတာေတြကို ဂုဏ္ယူေနရင္း ငါ့ၾကယ္ေလးက ေတာက္ပလိုက္တာ ဆိုၿပီး ပီတိေတြ ဖ်ာေနခဲ့တာေပါ့။ မီးေသာ္ၾကီး ဘာကိုမွ သတိမထားမိခဲ့ေလာက္ေအာင္ ၾကယ္ေလးရဲ႕ လင္းလက္မႈ ေအာက္မွာ ေမ်ာပါေနမိခဲ့တာ။ ညေတြတိုင္းဟာ မီးေသာ္ၾကီးအတြက္ အဓိပၸါယ္ေတြ ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ ညတစ္ညရဲ႕ အေမွာင္ဆိုတာကို မီးေသာ္ၾကီး သတိမရေလာက္ေအာင္ ၾကယ္ကေလးရဲ႕ ဖ်ားေယာင္းမႈကို ခံခဲ့တယ္။ က်ေရာက္လာမယ့္ ညေတြတိုင္းမွာ ၾကယ္ကေလးရဲ႕ လင္းလက္မႈကို ျမင္ခြင့္ရဖို႔အေရး ေမွ်ာ္ေနမိခဲ့တယ္။ ၾကယ္ကေလးရယ္ နင့္ကို ငါအပိုင္ရခ်င္တယ္။ အဲတာ ဆႏၵတစ္ခုပါ။ ဆုေတာင္းတစ္ခု မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ လူ ၁ ေယာက္မွာ ဆႏၵဆိုတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ျဖစ္ေပၚေလ့ ရွိတတ္တယ္။ မီးေသာ္ၾကီးလဲ အဲလိုပါပဲ။ ညေပါင္းမ်ားစြာကို ၾကယ္ကေလးနဲ႔ ကုန္ဆံုးေစခဲ့တယ္။

မီးေသာ္ၾကီး ေမ့ေနေပမယ့္ မီးေသာ္ၾကီးကို မေမ့ေနတာက လက္ရွိေလာကေပါ့။ မီးေသာ္ၾကီး သိသင့္တာတစ္ခုကို မီးေသာ္ၾကီး ေမ့ေနခဲ့တာ။ ေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္ေလးေတြကို မီးေသာ္ၾကီး ျမင္ရသလို အျခားေသာသူေတြလဲ ျမင္ေနလိမ့္မယ္ ဆိုတာကိုေပါ့။ မီးေသာ္ၾကီး ႏွစ္သက္သလို အျခား ျမင္ရသူေတြလဲ ႏွစ္သက္ေနလိမ့္မယ္ ဆိုတာ။ ၾကယ္ကေလးရယ္ နင္ၿပံဳးျပလိုက္တာ ငါ ၁ ေယာက္ထဲကိုမွ မဟုတ္ပဲေနာ္။ ငါမ်ား အျမင္မွားမိတာလား။ နင္ ၿပံဳးျပလိုက္တဲ့သူက ငါမဟုတ္တဲ့ အျခားသူကိုမ်ားလား။ ၾကယ္ေလးေရ ငါ႔ရဲ႕ ၾကယ္ကေလးဆိုတဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈကို ငါ တပ္မက္မေနေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္းကင္ေပၚမွာေနတဲ့ ၾကယ္ကေလးရဲ႕ တလက္လက္ ေတာက္ပေနမႈကိုပဲ ငါ ၾကည့္ေနေတာ့မယ္။ ေကာင္းကင္ေပၚက ဟိုေနရာက ၾကယ္ေလး ၁ လံုးဟာ မီးေသာ္ၾကီးရဲ႕ ၾကယ္ေလးဆိုတာမ်ိဳး မီးေသာ္ၾကီး မေျပာေတာ့ဘူး။ အပိုင္ရခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ ဆႏၵလဲ ေဖ်ာက္လိုက္ပါၿပီ။ လက္ရွိေလာကကို မီးေသာ္ၾကီး ျမင္လိုက္လို႔ပါ။ မိုးေပၚမွာပဲ ေနပါၾကယ္ေလးရယ္။ ငါ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ အမွတ္မထင္ ေမာ့ၾကည့္မိခဲ့ရင္ ၾကယ္ေလးရဲ႕ ေတာက္ပေနတဲ့ အလင္းေလးကို ျမင္ရရင္ ရပါတယ္။ မီးေသာ္ၾကီးလဲ ညညေတြမွာ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့မၾကည့္မိေအာင္ အၿမဲ ေခါင္းငံု႔ထားမွာပါ။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ မီးေသာ္ၾကီး ရွာမိတယ္။ ၾကယ္ေလး ၁ လံုးကိုေပါ့။ မီးေသာ္ၾကီး မေတြ႔ပါဘူး။ မေတြ႔တာ ၾကယ္ေလးက ေပ်ာက္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မီးေသာ္ၾကီး ရွာမိတာ ေန႔လည္ခ်ိန္ေတြမွာပဲ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ မီးေသာ္ၾကီးမွာ ၾကယ္ေလးတစ္လံုး ပိုင္ဆုိင္ခဲ့ဘုူးတယ္။ အပိုင္မရလိုက္ဘူး။ မီးေသာ္ၾကီး ေက်နပ္ပါတယ္။ အပိုင္ ရႏိုင္ဖို႔လဲ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ။ မီးေသာ္ၾကီးကလဲ ေကာင္းကင္ေပၚ ေရာက္မသြားႏိုင္ဘူး။ ေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္ေလးကိုလဲ ေၾကြမလာေစခ်င္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ၾကယ္ေလးရယ္ ငါတို႔ ၂ ဦးသား ဒီလုိပဲ ဆက္လက္ ရွင္သန္သြားၾကတာေပါ့ေနာ္။ ငါ ေက်နပ္ေနပါတယ္ ၾကယ္ကေလးေရ။ နင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါေစေနာ္။ - ။

( စာၿကြင္း - ၾကယ္ေလးနဲ႔ မီးေသာ္ၿကီး အၾကည့္ခ်င္း ဆံုလိုက္မိတာ မွတ္မွတ္ရရ April Fool Day ျဖစ္လို႔ေနပါတယ္။ )