လာေရာက္ဖတ္ရုွႀကသူအားလံုးကိုေက်းဇူးပါရွင္ Mee Mee Thaw Gyi

Wednesday, November 15, 2006

ဦးပုညရဲ႕ မူလ ... မေရသည္

ေရသည္မမလဲ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ ဘေလာ့ေလးလုပ္ၿပီး ပို႔စ္လဲမွန္ေအာင္မတင္ျဖစ္ဘူးရယ္။ စာေတြကလဲ ေရးမယ္ဆိုကာမွ ဘယ္ကိုဘယ္လို လိုက္ရွာရမလဲကို မသိေတာ့ဘူးရယ္။ ဘယ္ေနရာေတြကေန ထြက္ေျပးသြားကုန္ၾကလဲ မသိဘူးရယ္။ နံနက္မိုးလင္း အိပ္ရာထကတည္းကကို စဥ္းစားေနတာ။ အိပ္ရာႏိုးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မ်က္ႏွာမသစ္ေသးပဲ စာအုပ္ ၁ အုပ္ဆြဲၿပီး ေခ်ာင္ကုပ္ၿပီး ထိုင္ဖတ္ေနမလို႔ စဥ္းစားလိုက္ေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ၁ ေယာက္ဆီဖုန္းဆက္မယ္ ေျပာထားတာပဲဆုိၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့ ဖုန္းရွိတဲ့နားကို ေျပးရေတာ့တာေပါ့။ ဆက္ျဖစ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရွမ္းေခါက္ဆြဲတစ္ပြဲစားၿပီးေရာ စာေတာ့ေရးရမယ္ဆိုၿပီး ေယာင္နနနဲ႔ ေတာင္စဥ္ေရမရေတြ ေလွ်ာက္ေတြးေနလိုက္တာ ဘာမွကိုမယ္မယ္ရရမလုပ္ျဖစ္ဘူး။ ေရးေတာ့ေရးရမယ္။

မီးေသာ္ၾကီးဘေလာ့ကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုေပးၾကည့္ေတာ့ ေမးၾကတယ္။ ဘာကိစ္္စ ေရသည္မမ ျဖစ္သြားရျပန္တာတံုးတဲ့။ ဟုတ္ကဲ့ ... အတိတ္ကအေၾကာင္းေလးကို သတိရမိလို႔ပါေပါ့။ အဲလိုေလ … မီးေသာ္ၾကီး အထက္တန္း ေနာက္ဆံုးႏွစ္ကေေပါ့။ ခုတက္ကသိုလ္၀င္တန္းေခၚမလားပဲ။ အဲအတန္းမွာတုန္းက ရခဲ့တဲ့့နာမည္ေလးေပါ့။ ဘယ္ကေန ဘယ္လိုေပးၾကတယ္ေတာ့မသိဘူး။ မီးေသာ္ၾကီးကို အဲတုန္းက အတူေနသူငယ္ခ်င္းမ်ားကစလို႔ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားတိုင္ ေရသည္မမဟု အသိမ်ားၾကေလ၏။ မီးေသာ္ၾကီးလဲ ေက်နပ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ ဆို ယခုထိတိုင္ထိုနာမည္ပဲေခၚၾကတာ ... မေရသည္တဲ့ေလ။

မီးေသာ္ၾကီးလဲ ၾကိဳက္တယ္ အဲနာမည္ေလးကို။ အဲဇာတ္ေတာ္ထဲမွာ ေရသည္မမရဲ႕စရိုက္နဲ႔ ေလာဘမၾကီးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးကိိုုလည္း ၾကိဳက္တာပါ။ ( ေၾသာ္ … ဗာရာမည္ ေခၚသည္ျပည္ေတာ္မွာ အေက်ာ္ေဇယ် ေခါင္မွာစြဲေအာင္ မြဲေတလွတဲ့ ကၽြန္မကိုငယ္။ တစ္ခါတစ္ရံေလာကဓံမွာ ကံမ်က္စိလည္လို႔မွ ေျပာင္တယ္မရွိ ေရရြက္လို႔ေရာင္း ၀မ္းကိုေက်ာင္းရတယ္ ေခါင္းက်ိန္းလို႔ရိခဲ့ၿပီ။ ပဲစိတ၀က္ ေျပာင္းတ၀က္နဲ႔ ဆန္ျပက္သိကာ ပါေကာင္းလို႔ပါေတာ့တယ္။ ဟင္းလ်ာကပီေလာ လည္ေခ်ာင္းကိုေျမလွန္ ဂလံုဆန္ေအာင္ စံုကန္လို႔ေမ်ာရတယ္ ေကာလိုက္တဲ့ကံ မုရင္းဆန္ႏွင့္ ပြဲရံခ်ဥ္ေပါင္ ေကၽြးႏိုင္တဲ့ေမာင္မ်ားကို လူ႔ေဘာင္တြင္ တစ္ခါၾကိမ္စမ္းခ်င္ပါဘိ ဇာတာထြန္းေပၚ ကံႏႈိးေဆာ္လို႔ မေတာ္တဆ မုရင္းေမာင္ေမာင္ ဦးခ်ဥ္ေပါင္ရို႕ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္မ်ားက်ကာမွ ၀၀ၾကီးေပါင္းလန္ေအာင္ ၀မ္း စည္းစိမ္ခံေတာ့မယ္ ) … ဇာတ္ေတာ္ထဲက ေရသည္မမရဲ႕ ဆန္ဒေလးေတြေပါ့။ အားလံုးလဲသိၾကမွာပါ။ ရိုးရွင္းလွတဲ့ သူ႔ရဲ႔ေတာင့္တမႈေလးေတြ မီးေသာ္ၾကီးတို႔ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာေတာ့ သူ႔လို ရိုးရိုးေလးနဲ႔ နဲနဲေလး စိတ္ကူးမယဥ္တတ္ၾကပါဘူး။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္ ... ထီထိုးထားတဲ့သူေတာင္ အျမင့္ဆံုးဆုမဲကိုေရြးၿပီးမွ စိတ္ကူးယဥ္ေလ့ရွိၾကတာပါ။ မီးေသာ္ၾကီးတို႔ ပိုဆိုးတာေပါ့။ ထီေတာင္မွ မထိုးရေသးဘူး စိတ္ကူးကယဥ္ထားတာ။ ထီေပါက္ရင္တဲ့ေလ ... လသာကုန္သြားေရာ ထီလက္မွတ္ဖိုးႏွေျမာတာနဲ႔ မထိုးမိလို္က္ပါဘူးရယ္။ အဲလို ... ေရးလာရင္းနဲ႔ ဘယ္ေရာက္သြားျပန္တယ္မသိ။ အင္း ... ေရသည္မမ အမည္တြင္ပံုေလးရယ္။ မီးေသာ္ၾကီးထင္တယ္ မီးေသာ္ၾကီးကို ေရသည္မမ ေခၚၾကတာက ဆံထံုးေတာ္ၾကီး တမာသီးေၾကာင့္ပဲေနမယ္။ မီးေသာ္ၾကီးလဲ အဲအတြက္စိတ္ပ်က္တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေလ မိန္းမတို႔ဘုန္း ကတံုးလို႔ေတာင္ ေျပာင္းပစ္ခ်င္တယ္။ ဆံထံုးေတာ္ၾကီးက တကယ့္တမာသီး။ ဆံထံုးမထံုးေတာ့ မသိသာေပမယ့္ ဆံပင္ေတြက ေျပာင္းဖူးဆံမိတ္ေတြက်ေနတာပဲ။ အဲလို ... ခုေတာ့မီးေသာ္ၾကီး ေရသည္မမ ျဖစ္ရျခင္းကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ သိေလာက္ၾကေရာေပါ့။

1 comment:

Chan Mya Soe said...

အေရးအသားကိုႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ :)