ေရာက္တတ္ရာရာ အေတြးကန္႔လန္႔မ်ားစြာ

ေအာ္ ... ဘေလာ့ဘေလာ့ ... တည္တုန္းက တည္ထားၿပီး မွန္မွန္က မေရးျဖစ္ ... မေရးေတာ့ဘူး ဆိုလား ဆိုေတာ့လည္း မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ... ဖတ္ရတဲ့ သူကလည္း ပ်င္း ေရးရတဲ့ သူကလည္း အျဖစ္မရွိ။ ဟုတ္ေနတာပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္းေလ မေရးပဲေတာ့ မေနႏိုင္ဘူး။ အဲဒီေတာ့လည္း ေရာက္တတ္ရာရာ ... ဟိုေတြး ဒီေတြးေတြကို ေလွ်ာက္ေရးလိုက္မယ္။

အေတြးနံပါတ္ (၁) - ဆန္႔က်င္သည္ဟု မဆိုသာေသာ ... ဆန္႔က်င္သည့္ အေတြးမ်ား

မီးေသာ္ၾကီးလည္း ဘေလာ့နားကို မကပ္ျဖစ္ပါဘူး။ အာ၀ါဟ၊ ၀ိ၀ါဟေတြနဲ႔ လံုးျခာလည္ လိုက္ေနတာနဲ႔တင္ သနားစရာ ဘေလာ့ေလးကို လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဒါကလည္း ၾကံဳလို႔ ေျပာလိုက္တာပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိလည္း မေျပာျဖစ္လိုက္ဘူး။ အားလည္းနာတယ္ ခင္လည္းခင္တယ္။ အဲေၾကာင့္ အခုေတာ့ လမ္းၾကံဳေနတာနဲ႔ ထည့္ေျပာလိုက္တာ။ မေျပာမၿပီး မတီးမျမည္ ဆိုသလိုေပါ့။ အင္း ျမန္မာ စကားပံုေတြကလည္း ေျပာသာေျပာရတာ ေသခ်ာလည္း နားမလည္။ သူတို႔ကလည္း အမ်ိဴးမ်ိဳးပဲ။ ဘာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းအစ မ်က္လံုးကတဲ့။ ၿပီးလည္းၿပီးေရာ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက အခ်စ္မွာ မ်က္စိမရွိဘူးတဲ့။ ရွိပါေသးတယ္ တစ္ရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္၊ ေသခ်င္တဲ့က်ား ေတာေျပာင္း။ ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖၚ မသူေတာ္၊ မေျပာမၿပီး မတီးမျမည္။ အင္း ရွဳပ္ယွက္ကို ခတ္ေနတာပဲ။ အဲလိုေတြ ေလွ်ာက္ေတြးေနတာနဲ႔ မီးေသာ္ၾကီးလည္း လူ႔ကန္႔လန္႔ၾကီးကို ျဖစ္ေနေတာ့တာ။

အေတြးနံပါတ္ ( ၂ ) - ဆိုင္တယ္လို႔ မေတြးမိဘူးလား သူငယ္ခ်င္းေရ

လူ႔ကန္႔လန္႔ ဆိုတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ခု ေတြးမိသြားျပန္ေရာ။ သိတယ္မလား။ လူ႔စိတ္က ေမ်ာက္စိတ္ပါ ဆိုေန။ ေတြးမိတဲ့ ေနာက္တစ္ခုက မီးေသာ္ၾကီး သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ေျပာေနၾက စကားတစ္ခုပါ။ သူ အၿမဲေျပာေလ့ ရွိတယ္။ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး ဘုန္းၾကီးနဲ႔ဘီး အပ်ိဳၾကီးနဲ႔ စြပ္က်ယ္တဲ့။ မီးေသာ္ၾကီးက ဘာမွေတာ့ ျပန္မေျပာ ျဖစ္ပါဘူး။ ေတြးေတာ့ ေတြးမိလိုက္တယ္။ ဘာကိစၥ မဆိုင္ရမလဲ။ သိပ္ဆိုင္တာေပါ့လို႔။ ဘုန္ၾကီးနဲ႔ဘီး မဆိုင္ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ။ ေက်ာယားတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာေပါ့ . မယားလို႔ ေခၚတဲ့ ကုတ္တံေလး မရွိခဲ့ရင္ ဘီးနဲ႔ လက္မမွီတဲ့ ေနရာမ်ိဳးကို ကုတ္လို႔ရတယ္။ လူဆိုတာ ဆႏၵတစ္ခုရွိရင္ ေျဖေဖ်ာက္လိုက္ရမွ ေနလို႔ထိုင္လို႔ အဆင္ေျပတာမလား။ အဲအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ လက္နဲ႔လည္း မမွီဘူး ျဖစ္ေနခ်ိန္ ဆိုပါေတာ့။ ဘီးတစ္ေခ်ာင္းသာ အနားမွာ ရွိခဲ့ရင္ ဘုန္းၾကီးနဲ႔ဘီးဟာလည္း ဆိုင္တတ္ပါတယ္လို႔။ အဲ ေနာက္တစ္ခုက အပ်ိဳၾကီးနဲ႔ စြပ္က်ယ္။ အဲတာကမွ ပိုလို႔ေတာင္ ဆိုင္ေသးတယ္။ ဘယ္လို ဆိုင္လည္းဆိုရင္ ျမန္မာျပည္က မိန္းကေလး အေတာ္မ်ားမ်ားကေပါ့ အခ်ိဳ႕လည္း မပါဘူးထင္တာပဲ။ အမ်ားစုကေတာ့ သံုးၾကပါတယ္။ စြပ္က်ယ္နဲ႔ တို႔ဖတ္ ေခၚမလား သနပ္ခါး လူးၿပီး မ်က္ႏွာေပၚမွာ ရိုက္ၾကတယ္ေလ။ အဲမွာကို ဆိုင္ေနၿပီ။ သားအမိ ၂ ေယာက္ပဲ ရွိၾကတယ္ . အေမၾကီးက အိုေနၿပီ သမီးကလည္း အပ်ိဳၾကီး အသက္က ၾကီးေနၿပီ။ အိမ္မွာလည္း ေယာက်္ားသားက မရွိ။ အဲလိုခ်ိန္မွာ ငယ္ကတည္းက အက်င့္ပါလာတဲ့ တို႔ဖတ္ရိုက္တဲ့ စြပ္က်ယ္ကလည္း မရွိေတာ့ရင္။ အဲအပ်ိဳၾကီးဟာ ေစ်းမွာ စြပ္က်ယ္ကို သူကိုယ္တိုင္ ၀ယ္ရမွာ။ သူေျပာေနၾက မဆိုင္ဘူး ဆိုတဲ့ စကားက ေသခ်ာပဲေတြးေတြး အားေနလို႔ပဲေတြးေတြး ဆိုင္ကိုဆိုင္ေနတာေနာ္။ ဟုတ္တယ္မလား။ ကဲ အဲဒီေတာ့ … မီးေတာ္ၾကီး ဒုတိယံမၼိ လူ႔ကန္လန္႔ၾကီး ျဖစ္သြားျပန္ပါေလေရာ။

အေတြးနံပါတ္ ( ၃ ) - လိပ္ျပာနဲ႔ ခူယားက အမႊာေတြပါ

အင္း ... ခူယား အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပိုးယားလို႔ ေခၚၾကတယ္။ ခူယား ဆိုတာနဲ႔ ရြံသလိုလို၊ ေၾကာက္သလိုလို၊ မသတီသလိုလိုနဲ႔ လိုလိုေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ လူေတြရဲ႕ အေတြးကိုယ္စီမွာ ျဖစ္တတ္ေလ့ ရွိၾကၿပီး ေ၀းရာေရွာင္ၾကတဲ့သူ ရွိသလို၊ သတ္ပစ္တဲ့သူ၊ တစ္ေနရာရာသို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္သူေတြၾကီးပါပဲ ...။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။ ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့ ခူေကာင္ေလးပါလို႔ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ ေျပာၾကလိမ့္မယ္ေတာ့ မီးေသာ္ၾကီး မထင္ပါဘူး။ အဲလိုနဲ႔ ခူေကာင္ေလး ဘ၀ကေန သူမ်ားေတြ သိပ္သတိမထားမိတဲ့ ပိုးတုန္းလံုးေကာင္ေလးမွတဆင့္ လိပ္ျပာေလးဘ၀လည္း ေရာက္သြားေရာ ...။ အားပါးးးး ေျပာင္းလဲသြားလိုက္ၾကတဲ့ လူေတြ။ လွလိုက္တဲ့ လိပ္ျပာေလးလို႔။ ဓါတ္ပံု ရိုက္ထားလိုက္တဲ့ သူတို႔။ ပန္းနဲ႔လိပ္ျပာ ဆိုၿပီး စာဖြဲ႔ၾကသူတို့။ ရွိပါေသးတယ္ လိပ္ျပာေတြသာ မရွိရင္ ကမၻာၾကီးေတာင္ ပ်က္စီးသြားႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ အေျပာနဲ႔ ေျပာၾကတဲ့သူေတြ။ အဲလို ေျပာၾကတဲ့ သူေတြ အားလံုးနီးပါးက လိပ္ျပာမျဖစ္ခင္ ခူေကာင္ ဘ၀ကာလတုန္းမွာ ခ်စ္တတ္ခဲ့ၾကရဲ႕လား။ တကယ္ဆို မွ်တၾကရဲ႕လားဆိုတာ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကုသိုလ္ကံနဲ႔ သူပဲေပါ့။ ဒါကိုေတာ့ ေျပာလို႔ ဘယ္ရမလဲ။ ေျပာမရဘူး ဆိုေပမယ့္လည္း ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ လိပ္ျပာေတြကို ခ်စ္တတ္ရင္ ခူေကာင္ ဆိုတာကိုလည္း ၾကင္နာၾကည့္ေပးၾကပါလို႔။ ခူေကာင္ေတြ ရွင္သန္ပါမွ လွပါတယ္ဆိုတဲ့ လိပ္ျပာေတြဟာ မ်ားျပားစြာ အသက္ရွင္ႏိုင္ၾကမွာေလ။ သိတယ္မလား။ ကန္႔လန္႔ၾကီးပါဆိုေန ... အဲဒီေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းပဲေပါ့ ...။ မီးေသာ္ၾကီးက တတိယံမိ လူ႔ကန္႔လန္႔ၾကီး ျဖစ္သြားျပန္ပါေလေရာေပါ့။

အင္း ... အဲလိုနဲ႔ အခ်ိန္ေတြက အားေနေရာ ... အားေနတာနဲ႔ ေတြးလိုက္ေရာ။ ေတြးလိုက္တာနဲ႔ ကန္႔လန္႔ျဖစ္ကုန္ေရာ။ မီးေသာ္ၾကီးလည္း စိတ္ေတြက ကန္႔လန္႔ျဖစ္ပါမ်ားၿပီး ေတာ္ၾကာ ကဏန္းေကာင္ေတြလို ေဘးတိုက္ၾကီး လမ္းေလွ်ာက္ ျဖစ္ေနဦးမယ္ ဆိုၿပီး အေတြးေတြကို ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ထားလိုက္ပါတယ္။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရယ္ ေတြးၾကည့္ပါ မီးေသာ္ၾကီး လမ္းေလွ်ာက္တာ သူမ်ားေတြလို မဟုတ္ပဲ ကဏန္းတစ္ေကာင္လို ေဘးတုိက္ၾကီး ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ၾကည့္ရတာ လွလိုက္မယ့္ျဖစ္ျခင္း ဆိုတာမ်ားေနာ္။ အဟား။ ( ေသခ်ာ ေတြးၾကည့္လိုက္ေနာ္ မေမ့ေစနဲ႔ )။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ေလ ... သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ ဘယ္သူ႔မွေတာ့ ျပန္မေျပာနဲ႔ေပါ့ေနာ္။ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ရယ္လို႔ မဟုတ္တဲ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္တစ္ခုကို ေျပာျပမယ္သိလား။ အဲတာကေလ။ အေတြးေတြကို ေလွ်ာ့ထားလိုက္တယ္ ဆိုေပမယ့္လို႔ လူမသိသူမသိ တိတ္တိတ္ေလး စိတ္ကူးထဲမွာ ဆက္ၿပီး အေတြးေတြ ကန္႔လန္႔တိုက္ေနတုန္းပဲ ဆိုတာကိုေပါ့။ အဟိ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပန္မေျပာရဘူးေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႔ပဲ သိပါေစ။ ဟုတ္ၿပီေနာ္။ ယံုၾကည္ေနမယ္ သိလား ။ - ။