လာေရာက္ဖတ္ရုွႀကသူအားလံုးကိုေက်းဇူးပါရွင္ Mee Mee Thaw Gyi

Wednesday, February 07, 2007

ဒါ ... အိပ္မက္လား

မီးေသာ္ၾကီး ရင္ေတြ ခုန္လိုက္တာေနာ္ ...။ ဘယ္လို ေျပာရမလဲ ဒီခံစားခ်က္ကို ဘယ္လို ဖြင့္ဆိုရမလဲ။ ေျခဖ်ား လက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္၊ နားရြက္ဖ်ားေတြ ပူထူ၊ ရင္ခုန္သံေတြက တစ္ဒံုးဒံုး။ ကုလားဘုရားပြဲ လွည့္သလို ဆိုတာမ်ိဳးလား။ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမယ္ဆိုတာကို ကြဲကြဲျပားျပား မသိႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အို ... ေျခလွမ္းေတြလည္း အမွားမွား အယြင္းယြင္းနဲ႔။ ဒီေလွ်ာက္လက္စ လမ္းကေလးေတာင္ ဆံုးထိတိုင္ေအာင္ ေျခလွမ္းမွန္စြာနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေတာ့မလား။ ေနာက္ေက်ာပဲ မလံုေတာ့သလို၊ ေရွ႕မွာပဲ တံတိုင္းၾကီးေတြမ်ား ကာဆီးထားေလသလား။ အို ... အို ...။

သူ … အၾကည့္ တစ္ခ်က္ေလးအတြင္းမွာ မီးေသာ္ၾကီးတစ္ေယာက္ အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားနဲ႔ ဘာေတြ လႈပ္ရွားမိကုန္လဲဆိုတာ ေသခ်ာ မသိေတာ့ပါလား။ လူ႔ဘ၀ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ရတာ ရွည္လွ်ားလွတယ္ ဆိုေပမယ့္ ဒီတစ္ခဏတာေလးဟာ မီးေသာ္ၾကီးအတြက္ေတာ့ တစ္ကမၻာတစ္မွ် ၾကာရွည္လိုက္တာေနာ္ ...။ မီးေသာ္ၾကီးရဲ႕ အသိနဲ႔ သတိေတြ ဘယ္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ၿပီၤလဲ။ ဒီေလာက္ၾကီး ေျဗာင္းဆန္သြားရေအာင္ မီၤးေသာ္ၾကီး နင္ဟာ ၁၀ ေက်ာ္သက္ေလးလား။ သစ္ရြက္ကေလးေတြ ေလတိုက္လို႔ လွဳပ္တာကို ဟာသလို႔ထင္ၿပီး ရယ္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိရေလာက္တဲ့ ၁၀ ေက်ာ္သစ္တစ္ေယာက္ဘ၀ကို နင္တစ္ေယာက္ လြပ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စိတ္တိုင္းၾက ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီးၿပီ မဟုတ္ဘူးလား။ ဘာကိုမွ အေတြ႔အၾကံဳမရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္လိုေတာ့ နင္မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ေျပာလည္းခံရယံုပဲ။ သူ႔အၾကည့္ တစ္ခ်က္ေလးအတြင္းမွာ အဲေလာက္ေတာင္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္ေလ။ သူကေတာ့ မ်က္လံုးေလး အၾကည့္တစ္ခ်က္ပဲေပါ့။ သူ --- ဒင္းနစ္။

ဟယ္ ... ပန္းစည္းေလး ကိုင္လို႔ ေစါင့္ေနပါလား။ ငါ့ကို ေပးေတာ့မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ေလ။ ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ။ မီးေသာ္ၾကီးကိုမွ ဒီေနရာေလးမွာ အၿမဲရပ္လို႔ ေစာင့္ေစာင့္ေနခဲ့တာ။ မီးေသာ္ၾကီး သိပ္သတိထားမိတာေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ ညိဳေမွာင္ေနတဲ့ မ်က္လံုးညိဳၾကီးေတြနဲ႔ အၿမဲစိုက္လို႔ ၾကည့္ၾကည့္ေနခဲ့တာ။ အခါအားေလွ်ာ္စြာ ပန္းစည္းေတြ၊ အရုပ္ေလးေတြကို ေပးတတ္ေသးတယ္ေလ။ ခုလဲၾကည့္ေလ ပန္းစည္းအၾကီးၾကီးနဲ႔ မီးေသာ္ၾကီးကို ေစာင့္ေနျပန္ပါၿပီ။ ေျခလွမ္းေတြလည္း ေယာင္မွားစ ျပဳလာၿပီ။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ ေဟာ ... သူေနာက္ကေန လိုက္လာၿပီ။ ေရွ႕ဆို အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့မယ္။ သိပ္မလိုေတာ့ဘူး။ ေခါင္းကို ငံု႔ထား မီးေသာ္။ ကဲ - အိမ္ေရွ႕ေရာက္ၿပီ။ အယ္ေတာ့ ... သူေလ ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ႔ မီးေသာ္ၾကီးကို ပန္းစည္း အတင္းေပးသြားၿပီး လွည့္ျပန္သြားၿပီ။ နားလည္ရ သိပ္ခက္ပါလား သူရယ္။ ေအာ္ ... ပန္းစည္းထဲမွာ ကဒ္ေလးတစ္ခု။ ဟယ္ ... ဗယ္လင္တိုင္းမွာ သူ ေခ်ာကလက္ လက္ေဆာင္ ေပးပါရေစတဲ့ေလ။ သူ --- ဘရက္ပစ္ ( မီးေသာ္ၾကီး အေခၚ = ဘလြတ္ပစ္ )

14.2.200-
( တင္းေတာင္… ) တံခါးဘဲလ္သံပါလား ...။ ဘယ္သူပါလိမ့္ ဒီေလာက္ ေစာေစာၾကီး။ စိတ္ရွဳပ္လိုက္တာေနာ္။ အိပ္ေရး မ၀ေသးပါဘူးဆိုမွ ...။ ေစာေစာစီးစီး အေႏွာက္အယွက္က ေပါပါ့။ ဆိုးပါ့ ... ဒီမနက္ကေတာ့ good morning မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါလား။ ဟမ္ ... ဘလြတ္ပစ္နဲ႔ ဒင္းနစ္ပါလား ...။ ဘာေတြလဲ ... ဘုရား ဘုရား ...။ တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနၿပီ။ မဟုတ္ေသးပါဘူးေနာ္။ အမ္ ... ႏွစ္ေယာက္လံုးက ပန္းစည္းေတြ ေခ်ာကလက္ေတြနဲ႔။ တစ္ေယာက္က ႏွင္းဆီပန္း အျဖဴေလး တစ္ပြင့္ထဲနဲ႔ အသဲပံု ေခ်ာကလက္တစ္ခု။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ႏွင္းဆီပန္း အနီေလး တစ္ပြင့္နဲ႔ ေခ်ာကလက္။ ဘာေတြလဲ ... ဘာေတြလဲဟာ။ ဟာ ... လုပ္ျပန္ၿပီ သူေကၽြးတဲ့ ေခ်ာကလက္စားပါ၊ ငါေကၽြးတဲ့ ေခ်ာကလက္စားပါနဲ႔။ အာရုဏ္ေတြ ေနာက္လိုက္တာေနာ္။ မီးေသာ္ၾကီး ဘာေျပာရမလဲ၊ ဘာလုပ္ရမလဲ။ အဲ ... အဲ ... ႏွစ္ေယာက္လံုးက ဒူးေထာက္လုိက္ၾကၿပီ အေျဖကို ေတာင္းၾကေတာ့မွာလား ...။ မီးေသာ္ၾကီးရဲ႕ လက္တစ္ဖက္စီကို ၂ ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ဆြဲလိုက္ၾကတယ္။ မီးေသာ္ၾကီး ဘာလုပ္ရမလဲ ... မ်က္လံုးကို စံုမွိတ္ပစ္လိုက္တယ္။ မီးေသာ္ၾကီးရဲ႕ ညာဘက္ လက္ကို နမ္းေနတယ္ ...။ ဘယ္သူပါလိမ့္။ မီးေသာ္ၾကီးလည္း အာရုဏ္ေတြ ရွဳပ္ေနတာနဲ႔ ဘယ္တစ္ေယာက္က ညာဘက္ ဘယ္တစ္ေယာက္က ဘယ္ဘက္ဆိုတာ လံုး၀ သတိမထားလိုက္မိဘူး။ ဘယ္သူပါလိမ့္ေနာ္ ...။ ကဲ ... ေသခ်ာသြားေအာင္ မ်က္လံုးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္မယ္ ... မွန္းစမ္း ...။ ဟမ္ ... အၿမႇီးနဲ႔၊ ဟာ ...။ ဘယ္ေတြ ေရာက္ကုန္ၾကၿပီလဲ ဘလြတ္ပစ္ေကာ ဒင္းနစ္ေကာ ...။

အၿမႇီးေလး တစ္နန္႔နန္႔နဲ႔ မီးေသာ္ၾကီး အခ်စ္ေတာ္ ေခြးမေလး ေအာကစ္။ ေအာ္ ... မီးေသာ္ၾကီး ေန႔ခင္းၾကီးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ၿပီး အိမ္မက္လွလွ တစ္၀ၾကီး မက္ေနရွာသကိုး ...။ မီးေသာ္ၾကီး ေမြးေန႔မွာ အိမ္တံခါးမၾကီးကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ပန္းစည္းေတြက ေ၀ါကနဲ႔ အိမ္ထဲကို ၿပိဳဆင္းလာမလား ဆိုၿပီး စိတ္ကူး အေတြးေခ်ာ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားလုိက္တာ ... ေခြးမကေလးက တစ္အီအီနဲ႔ လာႏိုးေတာ့မွပဲ ...။ အဟိ။-။

3 comments:

Anonymous said...

အျဖစ္ဆုိးလွခ်ည္လား ခ်စ္မမေသာ္ရဲ႕ ႕ ႕ ႕ ဒါလားဘလြတ္ပစ္နဲ႕ ဒင္းနစ္ ႕ ႕ ႕

sisain said...

ဟဟား- ဘလစ္ပစ္က အၿမွီးနဲ႔တဲ့လား မီးေသာ္ဂ်ီးရယ္ ရယ္ရတယ္ဗ်
ေအာကစ္ကယ္ေပလို႔ေပါ့ဗ်ာ မဟုတ္ရင္ ဒင္းနစ္ေရာ၊ ဘလစ္ပစ္ေရာ သိုင္းၿပိဳင္ရင္ၿပိဳင္ရမွာ-

Anonymous said...

မဂၤလာပါ မီးေသာ္ၾကီး...

ေမာင္ေလး မီးေသာ္ၾကီးေမြးေန႔မွာ နံနက္ေစာေစာ Happy Birthday မလုပ္ႏီုင္တာ ခြင့္လြတ္ေတာ္မူပါ ေမာင္ေလး အိမ္ကပဲ မီးေသာ္ၾကီးအတြက္ စိတ္ကူးနဲ႔ လုပ္လိုက္ပါရဲ႔ ဒါနဲ႔ မီးေသာ္ၾကီး ေမြးေန႔မွာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ မီးေသာ္ၾကီး အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ခဲမွာေပါ့ေနာ္... မီေသာ္ၾကီးတို႔ကို အားက်လိုက္တာ... ခ်စ္သူဆီက ေမြးေန႔အတြက္ တစ္ခါ မြခံရမွာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔အတြက္တစ္ခါ မြခံရမွာ ဟိဟိ အားက်တယ္ အားက်တယ္... ဟီး... ဒါနဲ႔ မီးေသာ္ၾကီးကို ဂ်ီေတာ့မွာလည္း မေတြ႔ေတာဘူေနာ္.. မီးေသာ္ၾကီးတို႔ ေမာင္ေလးကို ေမ႔ေနၾကျပီထင္ပါရဲ႔... ေဆြမ်ိဳးေတြျဖစ္ဖို႔ ကံမပါလာလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ခဲတာေတာ စိတ္မေကာငး္ပါဘူး ဒါေပမယ္႔ မိသားစု၀င္ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ေတာ ခင္မင္ႏိုင္ပါေသးတယ္ေနာ္ မီးေသာ္ၾကီးရာ... မိေသာ္ၾကီး ကို သူနဲ႔မွာလိုက္ေသးတယ္ေလ.. မီးေသာ္ၾကီး အိပ္ရာထရင္ Happy Birthday လို႔ ေမာင္ေလးေျပာတယ္လို႔ ေျပာေပးပါလို႔ သူ႔ကို မွာလိုက္ေသးတယ္ သူေျပာလား ဟီးဘာေတြေရးမိျပီမသိဘူး ဒါပဲေနာ္... မီးေသာ္ၾကီး စာေရးတာေတာ္ေတာ္ေလး ေျပာင္ေျမွာက္လာျပီ ေနာက္မၾကာခင္မ်ာ စာေရးဆရာမ မိေသာ္ၾကီးဆိုတာ ထြက္လာေတာမယ္ထင္တယ္... အားေပးမယ္ေနာ္ ၾကိဳးစားထား...

နာမည္မေျပာေတာဘူေနာ္ သူမ်ားေတြ ေမးလည္း မေျပာျပနဲ႔ေနာ္...